Liefde is…het missen van mensen als je ver weg zit

Het was weer een apart weekje….. ik heb veel gedaan, maar ook weinig, ik heb gelachen maar ook veel gehuild.

Mijn laatste bericht ging er over dat ik me weer beter voelde na het ziek zijn……dat was zondagmiddag ook zo, maar ik had toch iets te vroeg gejuicht!
Maandag ben ik toen gewoon naar stage gegaan, nog maar op de rustige en veilige manier, met de taxi. Alleen toen ik daar een uurtje ongeveer was, voelde ik me opeens helemaal niet goed meer, trillen, duizelig, kortademig en viel daarom ook bijna flauw. Ik weet niet of het door de drukte van de kinderen kwam, of omdat ik gewoon weer iets te vroeg begonnen was, maar het ging ff nog niet goed. Euridice vond dat ik maar naar huis moest en had een taxi gebeld. Rond half 4 was ik toen weer thuis, na met papa gebeld te hebben, besloot ik toch maar naar de dokter te gaan. Tessa ging gelukkig met me mee, en toen heeft zich hetzelfde afgespeeld nu met mij als een paar weken eerder toen met haar. We gingen naar de huisartsenpost bij het ziekenhuis, maar dat bleek een avond en weekendpoli te zijn. Deze ging pas om 6 uur open en het was pas 5 uur. We besloten door te lopen naar de spoedeisende hulp, en daar hulp te vragen. Ik kreeg een geel briefje en moest er mee naar binnen lopen, je had daar een aantal opties onder andere, spoedeisend of doorverwijzing naar huisarts, de dokter kruide het eerste aan. Aan de hand van mijn symptomen, dachten ze namelijk aan dengeu (knokkelkoorts). Ik hoefde gelukkig niet lang te wachten en mocht meteen met een Nederlandse stagiaire mee naar een kamertje, zij vroeg waar ik allemaal last van had, luisterde en voelde overal en nam toen bloed af. Ik kreeg net als Tessa de vorige keer een infuusnaald in mijn hand, dat deed behoorlijk pijn! Daarna nog plassen in een potje…. Ook leuk ;)
Vervolgens weer 2 uur buiten wachten op een bankje in de ‘wachtruimte’. Ik had het de vorige keer al meegemaakt met Tessa, maar nu zat ik er zelf, dat is toch best vreemd.
Gelukkig tegen 8 uur kwam ze aangelopen met de uitslag, het was positief, ze hebben niets kunnen vinden in mijn bloed, geen rare ziektes :P
Ze zei dat ik gewoon een griepvirus had van buitenaf en last had van hyperventilatie, vandaar de kortademigheid.
Ik was opeens zo hongerig dat we met onze taxi chauffeur door de mac drive gereden zijn, slecht hé :p Aan mijn eetlust lag het in ieder geval niet meer.

Dinsdag toen maar thuis gebleven en lekker rustig aan gedaan. Beetje geslapen in de hangmat, dat vind ik nog steeds heerlijk :)
’s avonds had de huisbazin weer gekookt, lekker verse groente. En zijn we met zijn allen om 9 uur al naar bed gegaan, de volgende dag gingen we namelijk naar ‘Berg en Dal’.
Om 5 uur stonden we allemaal (Ray, Dominique, Rob, Inge, Tessa en ik) op, want we moesten om kwart over 6 bij het Krasnapolski hotel zijn.
Om half 7 vertrok de bus naar Berg en Dal, daarvoor moesten we weer een stukje over de Afobakaweg, de weg richting het binnenland. Rond 9 uur kwamen we aan op de plaats van bestemming. We gingen die dag 3 activiteiten doen, hyken (boswandeling), kajakken, en kabelbanen.
Het was een superleuke en actieve dag, ik merkte dat het echt goed was om een keer actief doen.
Het kajakken ging op de heenweg goed, maar op de terugweg merkte ik wel dat ik een week ziek geweest was, en hield het aan het eind niet echt goed meer vol. De gids bond toen zijn kajak aan de mijne en zo werd ik vooruit getrokken : ) ook leuk haha!
Daarna nog de kabelbanen en dat was gewoon relaxed zwieren aan de kabelbaan. Het was een heel parcours, van ongeveer anderhalf uur. Er waren verschillende niveaus, 1,2 en 3. We gingen zelfs over de rivier heen, dat was een touw van 170 meter geloof ik en 53 meter boven het water. We dachten echt van neeee moeten we daar aan hangen, maar het was echt supergaaf! Daar krijg je echt een adrenaline kick van! De gidsen die daar werkten en die met ons mee gingen met de kabelbanen waren ook heel gezellig en behulpzaam.
Rond 7 uur waren we weer terug in de stad en toen zijn we naar ‘frietpunt nl’ gelopen. Een heuse Nederlandse cafetaria in Suriname. We waren er nog niet eerder geweest, maar vonden naar zo’n dagje uit hoort toch wel een lekker frietje! De frietjes en de frikadel speciaal gingen er toen ook wel in :) De eigenaar van de cafetaria had lang in Nederland gewoond, maar besloot weer naar Suriname te gaan en een cafetaria op te zetten. Hij had zelfs de beroemde joppiesaus!

Het was natuurlijk in Nederland koninginnenacht, maar hier werd het ook uitgebreid gevierd. Dus na thuis gedoucht en omgekleed te hebben zijn we nog naar ‘La Caff’ gegaan en daar was een oranje party! Het was erg gezellig, heel veel stagiaires waren helemaal in het oranje, ik had alleen oranje oorbellen en een armband die Inge en ik laatst nog gekocht hadden. Maar Guus Meeuwis en Frans Bouwer werden ook gedraaid hoor!

Ik had woensdagavond toen ik thuis kwam een aantal gemiste oproepen en voicemail berichten op mijn telefoon die ik thuis gelaten had, maar het was in Nederland te laat om terug te bellen.
Donderdagmorgen belde ik terug naar het Surinaamse nummer van mijn ouders, maar dat namen ze niet op. Toen heb ik papa maar op zijn gewone telefoon gebeld, die nam wel op! Alleen toen vertelde hij waar hij was….. en daar schrok ik toch wel heel erg van! Hij vertelde namelijk dat hij woensdagmiddag opgenomen was in het ziekenhuis. Het omhoog zitten met zijn been, die in het gips zit omdat hij zijn enkel gebroken heeft, zorgde ervoor dat zijn bloed ging stollen en dat hij een trombosebeen heeft gekregen. Vervolgens zijn er bloedpropjes naar zijn longen geschoten en heeft hij een longembolie opgelopen. De hyperventilaties die hij dinsdag had waren al een teken dat er iets niet goed zat, maar de Arts in het ziekenhuis stuurde hem weer naar huis. Gelukkig heeft de huisarts woensdag actie ondernomen. Ik was echt heel erg geschrokken! Op dat moment kon ik ook even alleen nog maar huilen en wilde ik het liefst meteen naar hem toe. Ik wist alleen dat het niet realistisch was om het vliegtuig te pakken, want toch wil ik hier nog niet weg, nadat ik met mama gebeld had en die zei dat er goed voor hem gezorgd wordt heb ik het ook wat van me af kunnen zetten. Ik vond het ook even zo oneerlijk, al die ouders komen hierheen en die van mij beland gewoon in het ziekenhuis! Ik heb papa nu iedere dag al gebeld en dat is fijn, dat ik hem hoor en dat het nu best goed met hem gaat!
Ik wil mama veel sterkte wensen in deze rotperiode! Zowel papa als mama krijgen een ontzettend dikke knuffel van me.
Gelukkig kon center parcs voor Sander en Tom gewoon doorgaan en zijn ze er even uit, dankjewel Jackeline en Broer en veel plezier voor jullie, hoop dat jullie het leuk hebben!

Donderdagmiddag ben ik samen met Tessa naar de kapper geweest. Wat is dat leuk in een echt kapsalon, aangezien wij altijd een thuiskapster gehad hebben, was dit nieuw voor mij :) We zijn bij de kapper van het hotel torarica geweest en was best luxe! Omdat mijn haar aan de onderkant echt té dood was had ik besloten er toch maar een stukje af te laten knippen. De vrouw vond ook dat ik saai haar had haha….. lang haar op 1 lengte. Dus ze heeft het aan de voorkant een beetje schuin geknipt en een lokje, alleen die is net iets te kort en mijn eigenwijze haar gaat dan echt alle kanten opstaan. Dus het werkt niet helemaal :P en aangezien ik hier geen stijltang heb zal het toch vaak een speldje worden ;) Maar het idee is leuk :) Zeker toen de kapster het net geföhnd had, toen zat het echt heel leuk!
Ik hoorde ook het slechte nieuws uit Nederland wat er op Koninginnedag gebeurt is in Apeldoorn! Dat is ook wel heftig zeg, zomaar in ons landje!

Vrijdag weer een dagje naar stage geweest, met de kinderen op uitstapje. De kinderen waren uitgenodigd door een familie om bij hen thuis te komen, superlief. De kinderen mochten film kijken, dansen en kregen super veel te eten en te drinken. Het was een gezellig dagje, heel de familie was aanwezig, een man wilde ook graag met mij dansen, de kinderen vonden dat natuurlijk superleuk!!
Super wat mensen over hebben voor het kinderhuis, en met weinig kun je de kinderen al een superdag bezorgen!
Vrijdag was verder alles dicht, het was namelijk dag van de arbeid en dat wordt hier groots gevierd. Op het onafhankelijkheidsplein was een groot podium en daar waren ’s avonds optredens, we zijn er gaan kijken, was gezellig en leuk om te zien, zo veel mensen op zo’n groot veld. Dan voel je je wel erg wit af en toe haha :p

Zaterdag heb ik een lekker luierdagje gehouden en wat aan school gewerkt.
Vrijdag zijn de ouders, broertje en oma van Tessa aangekomen. Zaterdagavond ben ik toen nog met Inge en Tessa en haar broertje naar Zsa Zsa Zsu geweest. Door de kinderen zaterdag en het stappen kon ik mijn gedachten wel even verzetten en aan wat anders denken dan mijn papa in het ziekenhuis.
Gister (zondag) lekker aan het zwembad gehangen met Tessa en haar familie. Daarna lekker met zijn allen roti gaan eten bij Roopram een goeie roti tent.
Het is nu ook weer rustig in huis, Rob en Ray zijn weer naar huis, alleen Marjolein de vriendin van Moniek is er nu nog. Ik vond het bezoek vaak wel gezellig, maar ik vind het ook wel fijn dat het nu weer wat rustiger en normaler is in huis. Het is toch wel voor 5 maanden ‘ons’ huisje in Suriname.

Buiten dat ik papa nu even heel erg mis en hem graag zou willen knuffelen, en er graag voor mama en Sander en Tom zou willen zijn, gaat nu verder goed met me!
Ik ga nu stoppen, want vanmiddag nog een dagje stage en morgen op trip naar ‘Blance Marie’ Heb er zin in! Vanmorgen al de eerste malariatablet ingenomen dus het feest kan beginnen ;)
De trip duurt 4 dagen, dus ik ben vrijdag laat weer terug en zal ook even niet te bereiken zijn.
Ik laat weer wat van me horen als ik terug ben!
Liefs van mij!!

Owja de cadeautjes ;)
Cadeautje 11: lekkere snoepjes
Cadeautje 12: lekker ruikende douchegel van Rituals
Cadeautje 13: een spelletje mikado