Het pakketje!!

Hier weer even een update van mijn leventje in Suriname….
Stage gaat nog steeds prima, ik ben er goed gewend en mijn takenpakket wordt ook steeds breder. Er blijven nieuwe ontdekkingen, leuke en leerzame, maar ook nog dingen waar ik me over blijf verbazen en zelfs moeilijk vind om naar te kijken.
Onze uren als de kinderen aanwezig zijn, zijn nog steeds van half 1 tot en met 6 uur. Maar op sommige dagen zijn we bijvoorbeeld al om 10 uur aanwezig, om te vergaderen, in kantoor te werken of dingen te bespreken.
De kinderen hechten echt zoveel waarde eraan dat je aanwezig bent. Ze komen vaak even knuffelen, ze moeten die knuffel tenslotte van iemand krijgen!
Ik heb nu nog 7 kinderen in mijn huiswerkgroepje, dit waren er eerst 9, maar 2 zijn weg uit het kinderhuis. Dat waren namelijk kinderen van een weesmoeder, en deze moeder moest deze week met haar kinderen vertrekken, best heftig. Je merkt wel dat de kinderen van mijn huiswerkgroepje het meest naar me toe trekken, daar heb je tenslotte veel persoonlijk contact mee.
Woensdag zijn Lisanne voor de eerste keer op de fiets naar stage geweest, moet nog steeds wennen aan het links rijden, en het verkeer is echt superdruk! Maar het is op zich best te doen! In ieder geval wel sneller als met de bus!

Donderdagavond had ik weer salsa les, het dansen is echt leuk, lekker ontspanning, je kunt ook alles van stage een beetje van je af zetten. Nu zijn we echt met de draaien bezig, dus moet wel uitkijken dat ik niet duizelig wordt ;)
Vanavond nog 1 les van semi 1 en dan a.s. donderdag alweer danstest. Of dat we meteen doorgaan naar semi 2 weten we nog niet, ivm met de drukke schema’s van het bezoek van iedereen. (niet van mij, maar dat wisten jullie al wel ;) ) Dinsdag komen de moeder en zus van Dominique al en vanaf dan hebben we eigenlijk zo’n beetje constant bezoek van alle vriendjes en ouders van iedereen, natuurlijk ook heel gezellig, maar ook wel weer rekening houden met dingen en mensen die je nauwelijks kent. Maar dat zal hopelijk allemaal wel goed komen!

Vrijdag morgen ben ik met Lisanne op pad gegaan voor onze pakketjes.
Papa en mama hadden al op 19 februari (papa’s verjaardag) een pakketje vanuit Nederland voor me opgestuurd. Maar dat bleef maar duren! De postbode komt hier af en toe op zijn brommertje langs op post te brengen, vaak komt hij als er een redelijk stapeltje is (sommige hier krijgen best veel post haha) Maar over het algemeen is het zo dat hij denk ik komt wanneer het uitkomt. En de week dat het zoveel geregend had was hij ook niet gekomen. Ik heb vorige week 2 lieve kaarten gekregen van Oma en Anne, dankjewel :) was er superblij mee!
Maar in Nederland krijg je bericht over een pakketje, hier was dat volgens de vrouw bij het postkantoor in de stad ook wel, maar ze wist niet te vertellen waarom we dat dan niet gehad hadden. Slecht geregeld allemaal denken we dan maar ;) of tja… het is Suriname :p
We waren namelijk maandag al bij het postkantoor in de stad geweest, zij stuurde ons naar een postkantoor bij de haven, daar komt alle lucht en scheepsvracht binnen. Ook megadozen die verscheept worden, niet normaal wat mensen ontvangen en versturen, ik zag zelfs autobanden voorbij komen. De vrouw bij de klantenservice had onze namen opgezocht in de computer maar daar stond niets in, toen belde ze iemand en die gaf een nummer van mijn pakketje. Ik kon in de rij gaan staan, eenmaal vooraan bij de balie bleek dat ik echt mijn legitimatie nodig had, en mijn paspoort ligt altijd veilig in de kast! En lisanne haar pakje bleek toch bij het postkantoor in de stad te liggen, want dat was een stukje kleiner. Terug naar huis, legitimatie halen en weer opnieuw in de rij, het was gelukkig niet druk ;) Ze hadden mijn doos gevonden :) Toen moest ik eerst 12,50 SRD betalen, douane kosten of iets dergelijks. En EINDELIJK had ik dan mijn doos!!
In de auto heb ik hem meteen opgemaakt, een doos uit Nederland daar wordt je echt blij van :)
Mijn moeder had leuke kleur en knutselspulletjes gekocht voor de kindjes, dankjewel mama!
Ook zat er chocolade en heel veel mentos in, tandpasta, een tekening van Tom, foto’s en twee broeken van mijzelf!
Als iemand toevallig een pakketje op wil sturen ;) meld het dan maar wel even voordat hij ook weer weken op het postkantoor ligt. Want dit pakketje had ik waarschijnlijk 3 weken eerder al af kunnen halen.

Vrijdagmiddag zijn Lisanne en ik nog naar het bezoekuur bij stage geweest. op vrijdagmiddag tussen 4 en 6 mogen de ouders op bezoek komen.
Ik heb 2 vaders, een moeder en een tante gesproken.
Echt mooi om te zien hoe de kinderen genieten als hun papa of mama er is. Maar toch vinden sommige het wel weer een beetje moeilijk.
Voor de kinderen waarvoor er wel bezoek komt is het superfijn! Er zijn namelijk ook veel kinderen die niet of nauwelijks bezoek krijgen. Ze wonen of te ver weg, zijn overleden, mogen niet komen, of in het ergste geval bijvoorbeeld in de gevangenis. Een meisje riep mij ook zachtjes en zei, juf mijn grote broer zou eigenlijk langs komen, maar hij moest toch weer voetballen, dat vind ik echt jammer. Best zielig als zo’n meisje dat zit te vertellen.
Met de vaders heb ik een tijdje gesproken, één sprak alleen Engels en soms heel zacht zodat ik het bijna niet kon verstaan, die man had gewoon echt de tranen in zijn ogen staan, dan merk je dat je jezelf echt sterk moet houden op zo’n moment.
De andere vader vertelde heel openlijk zijn verhaal, dat het beter was zo op dit moment en dat hij blij was dat er goed voor zijn kinderen gezorgd wordt.

Vrijdagavond bij de basis dansles van Tessa, Moniek en Lisanne wezen kijken. Zij hadden toen ook bij ons gefilmd, dus dat heb ik nu even bij hen gedaan.
Was erg leuk om te kijken. Na de les nog een tijd staan praten met onze dansleraar, echt een leuke vent haha, die kan echt mauwen :p
Daarna nog lekker op stap geweest met zijn allen bij ‘La Caff’, die met het op de stoep dansen.
Zaterdag hebben we toen allemaal lekker lang uitgeslapen, boodschappen gedaan en in de zon gezeten!
Zondag hadden Lisanne en ik weer een uitstapje met stage.
De kinderen van het kinderhuis waren uitgenodigd op een verjaardag van een tweeling die 1 jaar werd. Wat was dat een rijke familie ;)
Die kinderen werden pas 1 jaar en het was echt een mega party! Er was familie en al onze kinderen.
Maar ze hadden bijvoorbeeld een trampoline gehuurd, een groot springkussen met glijbanen, ballenbak, een suikerspinnenman, DJ, een treintje wat rondjes reed.
En natuurlijk superveel te eten en te snoepen!
Donut happen, loempia’s, kroketjes, softdrink in overvloed, om 3 uur buffet van nasi en bami enzo, snoep, chips, suikerspinnen, 2 megataarten, ijs etc.
De kinderen hebben zich dan ook flink volgepropt, we hebben wel geprobeerd het een beetje in de gaten te houden, maar is wel moeilijk want het was er best groot en je kunt dan niet constant alle kinderen in de gaten houden. Lisanne en ik waren namelijk deze dag samen met 43 kinderen op pad, echt veel kinderen! Maar het is eigenlijk allemaal heel goed gegaan!
Het was in een soort buurtcentrum met een podium.
Onze kinderen hebben ook optredens gedaan voor de mensen daar, zingen en dansen. Ook werd er een stoelendans gedaan met alle kinderen.
Toen we wegingen kregen de kinderen allemaal een tas met spulletjes erin, superleuk!
Lisanne en ik kregen ook een tas, er zaten schrijf en tekenspulletjes in, maar ook een handdoek waar opstand ‘with love en dan de namen van de tweeling’.
We werden door hen met de bus opgehaald en thuisgebracht, toen we om half 5 naar huis gingen hebben we de mensen heel erg bedankt voor de superleuke en gezellige dag en benadrukt dat de kinderen het heel erg naar hun zin gehad hebben.
Ik was wel echt kapot toen ik ’s avonds thuis kwam!

Dan ga ik nu een eindje maken aan mijn verhaaltje!
Zometeen weer naar stage en vanavond weer salsa dansen.
Weer een dikke kus van mij!