Hello Busy Bangkok

Ondertussen heb ik mezelf verplaatst van Cambodja naar Thailand en Tessa ingewisseld voor Imke.
Het is toch weer even wennen in een ander land al ligt het zo dicht langs Camodja maar toch weer net wat andere mensen, gewoontes en omgeving.

Vrijdagochtend vroeg afscheid genomen van Mr. Ya en Miss Net en de kinderen. Zoals gewoonlijk vond ik het natuurlijk weer lastig om daar weg te gaan en afscheid te nemen van mijn 'vaste' plekje van de afgelopen 5 weken. Het was er fijn en de familie was zo lief voor ons!
De laatste week hebben Tessa en ik ons vooral nuttig gemaakt bij het ziekenhuisje. Dat was best een beetje een shock in het begin, een klein zoekenhuisje in een dorpje in Cambodja, dan weet je het wel. Arm, rotzooi, en dokters en zusters van iets mindere kwaliteit. Al waren er een aantal die in Phnom Penh gestudeerd hadden, dus toch wel goed waren. Het ziekenhuis bestaat uit verschillende gebouwtjes. Er is onlangs een nieuw moedercentrum gebouwd maar is nog niet ingebruik genomen. Indrukwekkend was vooral om te zien, de kleine operatieruimte, (mochten we gewoon in kijken, wat normaal gesproken erg steriele ruimte moet zijn?) en dat er in de gangen van het ziekenhuis mensen op een bedje lagen die nog geholpen moesten worden. In andere ziekenhuiszaaltjes, waar de ijzere roestende bedjes super dichtbij elkaar stonden, lagen veel mensen met grote schaafwonden vam moterbike ongelukken, (iedereen rijd als gekke op die dingen), zeker nu met Kmer Newyear (zat gaan rijden op die dingen), er lag ook een heel gezin, de kids hadden uit het veld een mijn meegenomen om mee te spelen en deze was thuis ontploft, gelukkig hadden ze nog alle armen en benen, maar wel veel brandwonden.
Tot mijn schrik zag ik toen 2 jongetjes van het kinderhuis liggen, die wonen eigenlijk in het buurhuis bij hun opa en oma, maar komen ook altijd naar het kinderhuis om te spelen en les te volgen. Ze waren op zondag aan het fietsen samen en een moterbike heeft ze toen aangereden. Heel hun lichaampjes vol met schaafwonden en waarschijnlijk een gebroken polsje. Op donderdagochtend mocht hij naar huis, omdat de wonden al wat beter waren. Triest om ze te zien liggen, normaal erg levendige en vrolijke jongetjes en nu opeens zo stil in zo'n ziekenhuisbedje, met een gezicht wat pijn uitstraalt. Iedere ochtend en middag heb ik ze bezocht, en nog een knuffel gegeven die we nog van de belgische mensen hadden. Tevens heb ik ze een keer koud water gebracht. Familie kookt buiten voor de patienten en wast ook gewoon hun kleding.
We hebben erg hard gewerkt die 4 dagen in het ziekenhuis en ons nuttig gemaakt met de apotheek schoonmaken, een kledinglijn maken (waar de familie de gewassen kleding op kan hangen ipv op de electriciteitspaal) en de douchebakken schoonmaken. Die apotheek nam 2,5 dag in beslag, het was erg zoooo stoffig en rommelig. Ze willen een soort van structuur maar daar klopt helemaal niets van. Nou wij ons door de stoffige bende heengewerkt Tessa, Cherin (uit Duitsland) en ik, met doek, spons en afwasmiddel. Ze hadden er veel medicatie gelukkig! Of het ook de beste kwaliteit is weet ik natuurlijk niet. Want we kwamen bijvoorbeeld al wel tot de conclusie dat de gedoneerde condooms al een half jaar over de datum waren. Niet echt handig! Maar ik ben wat te weten gekomen over medicatie en ik als perfectionist af en toe heb natuurlijk ieder potje en flesje keurig weggezet. Trots op het resultaat!

De kledinglijn hebben we in 1,5 dag gefixt samen met Mr Ear. Behoorlijk zwaar klusje was dat, in de felle zon diepe kuilen graven in de keiharde grond. Maar boerin Hanneke klaarde dit klusje hoor! Gat graven, paal erin, aanstampen en Mr Ear kon het ijzerdraad erom doen. Bij de kleidinglijn bevonden zich twee betonnen bakken met water erin, dit is echt de Cambodjaanse manier van jezelf douchen, uit die bak water met een klein bakje water over je heen gooien. De bevolking echter niet snappend dat je stilstaand water in een warm land beter niet kan gebruiken om jezelf te wassen! Vol met bacterien natuurlijk! Zeker deze bakken, ze waren maanden niet schoongemaakt, vol met groene alg en aanslag, dus wat erin zat en hoe het rook wil je echt niet weten!! Maargoed wij zo goed en kwaad als het kon die bakken leeg laten lopen en met plamuurmessen alles van de rand en de bodem afgekrabt. Voor mn gevoel was het een klein beetje zinloos werk want echt schoon ging het toch niet meer. Maar nu kunnen ze in ieder geval weer 3 dagen een beetje schoon water gebruiken. Maar na het opnieuw gevuld te hebben zag je toch alweer vuil erin drijven. Vooral vreemd om te zien dat een meisje zich gewoon met het water aan het wassen was toen we het nog niet schoongemaakt hadden, moet er niet aandenken!

Het Kmer Newyear was ook een hele beleving. Geen 1 dag kwam ik droog en zonder babypoeder op mn gezicht terug van het ziekenhuis. Onderweg op de fiets werd je letterlijk tegengehouden en ondergesmeerd. Het is echt de traditie hier water en babypoeder gooien, waarom, goeie vraag :P
Misschien omdat ze zo graag een witte huid willen haha....
Tot 2 keer toe ook een hele emmer water over me heen gekregen, gewoon rijdend vanuit een tractor! En een lol dat ze hadden.
Het feesten vind vooral smiddags plaats, bij de tempel en op straat. Bij de tempel was het ook de hele weeg superdruk, 300 mensen ofzo waren daar aan het gooien en dansen op Kmer muziek. Wij als blanke waren daar natuurlijk weer een heuse atractie! Kwam er gewoon niet door heen en het was een wedstrijd voor ze wie me als eerste onder kon smeren. Nou 1 ding is zeker heb zeker een zacht huidje na al die babypoeder :)
Maandagoavond hadden we ook een Kmer Newyear party bij de Homestay. De familie had wat vrienden en familie uitgenodigd en het werd gevierd met veel eten, bier, harde muziek en dansen. Het eten was super lekker! Verse vis, zelfgemaakte shaslicks om te grillen op de BBQ.
Cambodjanen vinden het leuk om in cirkels te dansen en dan maken ze met hun handen bewegingen. Toevallig dansten ze nu ook letterlijk om te tafel! Een erg grappig gezicht! Als je proost en ze zeggen Bottems up dan moet je je glas in 1 keer leegdrinken. Ze zijn er erg goed in! Mij niet gezien ;)

Vrijdagochtend hadden Tessa en ik om 7.30 uur de bus vlakbij de Homestay in Samrong om na een hele dag om 18.00 uur in Phnom Penh aan te komen! Dat was ook een beleving. Onderweg stoppen om mensen erin en eruit te laten, de bus zat voller dan vol, ook op krukjes in het gangpas, Wij hadden de eerste stoelen helemaal vooraan, prima dus.
In Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja, had ik even een voorproefje op de drukte van Bangkok. Het is ook een erg grote stad, met druk verkeer, maar wel allemaal netjes aangelegde wegen, grote en hoge gebouwen. Een gezellig backpackers hostel waar we verbleven, voor het eerst een Dorm, een vrouwelijke slaapzaal voor 6 personen met stapelbedden. We kennen er helemaal niemamd, maar diezelfde avond nog zaten we alweer met meiden uit Canada, Spanje en een jongen uit Duitsland. Zaterdag heb ik een heerlijke chill dag gehouden bij het zwembad, was ik echt aan toe een dagje rust na het harde werken. Tessa heeft zich vermaakt de beziendswaardigheden, maar ik ga nog terug met Imke. 'S avond het nachtleven ingegaan met de meiden uit Canada.
Zondag was een beetje een spannende dag, het echte 'reisavontur' zou gaan beginnen. Na een hele korte vlucht van een uurtje van Phnom Penh naar Bangkok, stond daar onverwachts Teun ons al op te wachten. Er bevinden zich in Bangkok een oud en nieuw vliegveld. Het was van te voren nog ff gedoe want Tessa haar ticket (vluchtnummer) klopte niet en bij mij stond het andere vliegveld, goed bezig die World Ticket Center!!
Tessa en Teun natuurlijk heel blij om elkaar te zien, ik moet nog iets langer wachten om mijn vriendje te zien helaas! Maar voor mij was Imke onderweg :) Na een nachtje in een appartement met Teun en Tessa en aan de straat gegeten te hebben bij een lief vrouwtje in een achterbuurtje, hun snachts om 4 uur gedag gezegd, was ik voor een paar uurtjes alleen. Achterop een moterbike taxi naar het vliegveld, daar de gratis shutlle bus genomen naar het nieuwe vliegveld, ritje van 50 min. Gigantisch mooi vliegveld, en even lekker duur gedaan en genoten van een Starbucks koffie met chocolade croissantje!! Met kriebels in mijn buik stond ik bij de aankomst meeting point te wachten op Imke en daar was ze dan!! Samen met de trein naar het centrum, daar de sport om een taxi aan te houden die het goedkoopst was. We hebben een erg leuk hostel, 2 straten achter de drukke straat Koh San Road in Bangkok. Dat is de straat waar alle toeristen komen, veel winkeltjes, restaurantjes, uitgaan en gezelligheid. Vanaf het eerste moment zijn we al actief geweest, dinsdag een hele dag naar Ayutthaya geweest, (was vroeger de hoofdstad voor Bangkok), oude monumenten, tempels en de liggende Buda bezocht. Triest om te zien was dat ze er olifanten hadden waar je op kon rijden zo midden in de stad. En een heel klein baby olifantje, je kunt dan met hem op de foto door geld te betalen. En zoveel toersiten doen dat! Maar dat olifantje zag er helemaal niet gelukkig uit! Echt een waas in z'n ogen, gedrogeerd vanaf zn geboorte, wordt gewoon geleefd door die mensen!

Vanochtend kon ik helaas niet mee met Imke naar de floating market, omdat ik de wc niet alleen kon laten. Nu gaat het alweer stukke beter! Soms wel vervelend hoor dat je lichaam je in de steek laat, ander eten, warmte, koud drinken em die koude airco hier in de slaapzaal helpen dan niet. Vanovond willen we China Town bezoeken. En morgenochtend vliegen we naar het eiland Koh Phangang, omdaar te feesten bij de beroemde Full Moonparty, ben benieuwd!!

Zo nu zijn jullie weer even op de hoogte!!
Tot de volgende keer maar weer, Liefs!!